İlim Dünyamıza Hoşgeldiniz.. ßiร๓illคђiггคђ๓คภiггคђi๓ ..νυѕℓαтıм özℓємiм∂iя.. KaRdEsLiGiN DaIm oLdUgU, sEvGiLeRiN BiRlEsTiĞi, DoStLuKlArIn bItMeDiGi AiLe fOrUmUmUzDa iYi vAkIt gEçIrMeNiZ UmUdUyLa eFeNdIm eDePlE GeLeN HüRmEtLe gIdEr. |
| | Ey Ölüm! Sana Hayranlığım Tükenmeyecek… | |
| | Yazar | Mesaj |
---|
fani Yeni Üye
Mesaj Sayısı : 38 Kayıt tarihi : 23/09/09 Yaş : 37 Nerden : Ş.urfa/viranşehir
| Konu: Ey Ölüm! Sana Hayranlığım Tükenmeyecek… Cuma Ekim 02, 2009 8:32 am | |
| Ey Ölüm! Sana Hayranlığım Tükenmeyecek…
Bir ebemkuşağıdır ölüm, Yalnız geçilir altından devcesine…
Ölüm, Yaradana çıkan yollarda iki Cihan Efendisini arayıştır, buluştur. Kavuşmanın ılıman heybeti,oradaki gerçek hayata iklim olacaktır. Geride kalanların gönderdiği kalb sıcaklığında Fâtihalar, tebessüm yüklü gerçek saadeti taşır dururlar: Bu, oğlumun Fâtihası, bu kızımın. Bunlar da can ciğer dostlarımın Elham Sûreleri…
Gelecektim efendim. İşte geldim. İyiliklerimle, sevincimle, bitip tükenmez hasretimle. Geldim efendim.
Dünyada senin için sevinmiş, senin için gülmüş, senin için karanlıklar hacminde usul yanan mum gibi sessizce tükenmiştim.
Ne kendim utandım,ne dostlarımı utandırdım, ne seni Efendim.
İşte geldim İşte geldim Yüreğim yalansız, bedenim haramsız ve yanımda Fâtihalarla…
Seccade kadar mülküm, seccade kadar masam ve seccade kadar toprağımla öylesine zengindim ki… Hepsini kucak dolusu şükürlerle değiştim…
Geldim Efendim Döndüm Efendim
Ay, hilalken şahittir. Erikler çiçek açarken, civciv avucumu ararken şahittir. Bayram sabahlarında üç ayağını bağlayıp da toprağa yatırdığım güzelim kurbanlıkların gözlerime bakan gözleri şahittir. Çektiğim ilk tespihin ilk tanesi, içtiğim son zemzemin son damlası,gördüğüm ilk elif şahittir. Üzerine basmadığım karıncalar, öptüğüm toprak, kokladığım ilk fesleğen şahittir. Yediğim ilk kardaki serinlik, selam verdiğim ilk komşum, yazdığım ilkyazı, çizdiğim ilk çizgi şahittir.Âmentü şahittir Ancak Yaradana kul olmaya çalıştım, Efendime hizmetkar…
Geldim Efendim Döndüm Efendim
Bir ebemkuşağıdır ölüm En haşmetli gerçek, en müzeyyen hakikat Ve ancak dünyayı tanıyabilenlerin tadabileceği son “armağan lezzet.” Şu dünyada herkese yer ayıran “âdik adalet”! Hayret… Zindandakine de “Merhaba” diyor, zindancıya da. Doktora da, hastasına da Çırağa da gülüyor, ustasına da…Bu vatan için şehit olan cana da diyor şehit olmaya çalışanlara da…
Bir ebemkuşağıdır ölüm O kadar uzak ve o kadar yakın, hem o kadar büyük Bütün güller onun dizi dibinde. Ağaçlar, ülkeler, yeryüzü ve kâinat dizi dibinde. Biz onun dizi dibindeyiz. Uyurken, uyanıkken, yolculukta, sevinirken, üzülürken, kızarken hep yanımızda ve yakınımızda.
ÖLÜM HİÇ UNUTMAYAN EN BÜYÜK VEFÂ… Yorgunluğun tükenişinde o var O, hırsa fren, bitmişliğe sigorta. Ebedî yarınların aralık duran davetkar kapısı. Karanlıktan aydınlığa ve aydınlıktan aydınlıklara uzanan yegâne yön. Ve en erkek işaret… Ey ölüm, sana hayranlığım tükenmeyecek…
selam ve dua ile
| |
| | | vuslatım özlemimdir Yönetici
Mesaj Sayısı : 916 Kayıt tarihi : 02/04/09 Yaş : 47 Nerden : SİVAS
| Konu: Geri: Ey Ölüm! Sana Hayranlığım Tükenmeyecek… Cuma Ekim 02, 2009 9:20 am | |
| güzel bi yazı dizesi paylaşmışsın fani kardeş Allah razı olsun ALLAH'IN sonsuz rahmeti ümmeti MUHAMMED'İN üzerine olsun ne güzel anlatmış ölümü inşallah alemlerin rabi olan rahmeti herşeyi kuşatan yüceler yücesi ALLAH'A imanlı şekilde uyanırız bizim yani iman edenlerin yurdu ALLAH ve Resullullahın yanıdır şu bir eğlence ve oyalanma dünyası Rabbim dalmaktan korusun cümlemizide inş
sadece ALLAH'IN.rahmetinden kafirler umudunu keser ALLAHIM sana sığınır senden dilerim huzuruna imanlı gelenlerden eyle rahmet eyle ümmeti muhammedin günahlarını af eyle
ölüm yok kavuşmak var yüce rabim sana sığınır ve senden isterim beni dünya malına dalanlardan eyleme cok olup sapıtanlardan olmakdansa az olup şükredenlerden eyle ******************************************** Ölümle Geldim Kapına.... ******************************************** Ölümle Geldim Ya Rab!..
Kapına geldim, Ölüm (sonsuz başlangıç)le geldim… Eli boş, kalbi kara, yüzü kara geldim.
dünya (Felek) avuttu benni, oyaladı, eğlendirdi. Türlü ziynetiyle kenndine çekti. benn de daldım ona, unuttum seni, unuttum kenndimi, unuttum öleceğimi
Ama bak şimdi Ölüm (sonsuz başlangıç) geldi, buldu benni…
Kimse etmedi bana, kendimin ettiğini… ben kimseyi değill, ancak kendimi kandırdım. Şeytana uydum,nefsime kandım. “Ebedî yaşayacaksın!..” diye kendimi inandırdım. Yarına dâir ne planlar yaptım, ne hülyalara daldım.
Ancak bir akşam, güneş kızıl eteklerini daha toplamamıştı ki, çalındı kapım…
Oysa daha yapacak ne çook işim vardı, tadacak ne kadar lezzet, gezecek ne çook yer, toplayacak ne kadar güzellik vardı.
Elimde Nelller vardı, Nelller… Ama hiçbiri yetmezdi. Gözüm hep başkalarınınkine kayar dururdu.
Lâkin gözüm şimdi kenndi yaptıklarına sâbitlendi.
Meğer ne kadar az iyilik yapmışım, ne kadar da az başkalarını düşünmüşüm. Hayatımı ne kadar da gafletle geçirmişim. Gençliğimi, zindeliğimi, gücümü, kuvvetimi, aklımı, zekâmı ne kadar da boş yere heder etmişim.
Artık (gayrı) nâfile… Geçen geçiyor, giden dönmüyor.
Pişman olasım geliyor, ama Artık (gayrı) o da nâfile… Ölüm geldi, hayat bitti. Son perde indi ve gerçek hayat başladı. benim yazdığım, kurgusunu yaptığım, sahneye koyduğum ve şimdi izleyeceğim hayat!.. “Keşke”si olmayan, gizlisi olmayan, dönüşü olmayan, müsveddesi olmayan hayat!..
Kapına geldim, Ölüm (sonsuz başlangıç)le geldim… Öldüm de geldim. Eli boş, kalbi kara, yüzü kara geldim.
Afvına geldim, lütfuna geldim, sana geldim;
Yâ Rab!.. | |
| | | s!y@h... Yeni Üye
Mesaj Sayısı : 9 Kayıt tarihi : 18/10/09 Nerden : istanbul
| | | | | Ey Ölüm! Sana Hayranlığım Tükenmeyecek… | |
|
Similar topics | |
|
| Bu forumun müsaadesi var: | Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
| |
| |
| |
|