EY MERYEM!
Üzgünüm....
Seni anlatmak bana düşmezdi,
seni kalıplaşmış beyinlere zorlamak,
seni ruhsuz bedenlere model sunmakta tabi....
düşmezdi işte biliyorum.
Serin ılık bir bahar rüzgarının ardından,
damlalarını gönder kalbime....
ve söndür içimde ki ateşi.
En güzel görev üzere yaratılan kadın ,hedefini unuttu;
ve karanlığa izin verdi,bir bir çehresinde gezinsin diye...
Bakışlarda yeşeren duygular ,haince mahkum edildi;
bütün bataklıkların simsiyah yüreğine...
ve sen ...İlginçtir ki,
sustuğun gün anlattın en güzel mesajını...
Konuştukça anlaşılmaz olan bizler,
çok güzel şeyler dinledik o güne dair
güçlü ,masum,o iffetli gözlerinden...
EY HANNE'NİN ADAĞI,
Ey ibadet ve takvayı yüreğine ram eden İFFET!
Sana nasıl seslensem...
Konuşmak zordur bugün
seni anlatırken satır satır
şahsiyetindeki ağırlığın heybetidir kalemimi zorluyan...
şu iğrenç mekanizmanın yok ettiği kadınlar,
sana muhtaçtır bugün!
Saygısız ve iffetsiz pazarlardan nasıl kurtulacaklarını öğret onlara...
Ve sen EY MERYEM!
Kavrulan çöl toprağı misali sıcaksın inancında
ve öğrettin bize biliyoruz;
" Adanmışlığın kölelik değil hürriyet olduğunu
Kanat çırpmanın, yani özgürlüğün secdeyle beslendiğini...."
Evet hayatına dair herşeyi biliyoruz
Güzel öğrendik seni, güzel tanıdık...
Fakat sen!
Hem kendi tarihine, hem bu topluma şunu öğrettin:
"' a adanmış bir hayatın izzet ve şeref olduğunu
ve bütün kelepçelerin önce yürekte kırılacağını"
Ah kendi tarihinde mabede adanan ÖZGÜRLÜK...
Ahlarımın gizeminde saklı sancının ağırlığı kadar zordur sana seslenmek,
Biliyoruz
çok konuşmazsın sen...
İbadet ve iffetle coşturduğun damarlarında ki kanı
damarlarıma taşı önce...
ve uzat, iffetli ellerini benliğime...
ve sana neler yaptıklarından daha çok
"nasıl mücadele ettiğini" anlat
Cahil ve zorba olan bir halkın karşısında
İnançlı bir kadının ve bir evladın gücünü...
ve bazen...
kadının susmasının iffetten bir parça olduğunu...
Her bir direnişin, bir mucize doğurduğunu anlat
ve annesizlikten bahset,yada babasızlığın ağır bir
yalnızlık olduğundan
Fakat sonra de ki;
" yalnızların eğiticisidir"
ve öğret bana EY MERYEM!
Dünyanın en hayırlı kadını olabilmeyi,
Kadın iken güçlü olabilmeyi,
Ya da;
Sensizliği öğret
sen yokken de senin gibi yaşayabilmeyi
seni anlarken seni unutmamayı
Bir inkılabın ve bir devrimin
Kadının yüreğinde saklı olduğunu...
Öğret bana;
Bir gün üzerimde taşıyacağım yükün
Geleceğe meydan okuyan bir yürek olacağını...
Tut elimden EY MERYEM...!
İffetli bakışları ve iffetli duruşları öğret...
ve gülümse bana
seni gerçekten anladığım gün gülümse!
ve sonra
Bir günbatımı sakinliğinde ayağa kalk
ve bana şöyle seslen;
"EY MERYEM!
KALK VE YÜRÜ...."
Konu: Ey Meryem! 
Salı Ekim 05, 2010 9:12 am
