Her kula helal Müslümana haram

Vaktiyle Bursa’ da bir musluman, eski adi “Yahudilik Yolagzi”, bugunku adi Arap Sukru olan muhitte cesme yaptirmis ve basina bir kitabe eklemis: “Her kula helâl, Musluman’a haram!..”
Bursa baskent, tabii Osmanli karismis, bu nasil fitnedir diye...
Gitmisler kadiya sIkâyete, adam yakalanip yaka-paca huzûra getirilmis. “Bu nasil fitnedir, dîni Islâm, ahâlisi Musluman olan koca devlette sen kalk, hayrattir, sebildir diye cesme yap, ama suyunu
Musluman’a yasakla!.. Olacak is midir, nedir sebebi, aklini mi yitirdin?..” diye cikismislar adama.
Adam:
- “Musaade buyurun, sebebi vardir, lâkin isbat ister, delil sarttir…”
dedikce kadi kizmis:
- “Ne delili, ne isbati?.. Sen fitne cikardin, Musluman ahâlinin huzûrunu kacirdin, katlin vâciptir!” demis.
Demis ama, bir yandan da merak edermis:
- “Nedir gerekcen?..” diye sormus.
Adam:
- “Bir tek Sultan’a derim…”
diye cevap verince, ortalik yine karismis. Soz Sultan’a gitmis, adam yaka paca saraya goturulmus...Padisah da sinirlenmis ama, diger yandan o da meraklanirmis:
- “De bakalim ne diyeceksen. Bu nasil istir ki, hem cesmeyi yaparsin, hem de her kula helâl,
Musluman’a haram yazarsin?..”
Adam, basi onunde konusur:
- “Delilim vardir, lâkin isbat ister.”
- “Ya dedigin gibi saglam degilse delilin?..”
- “O zaman boynum, hukme kildan incedir Sultânim…”
- “Eeee?!..”
- “Sultânim, herhangi bir havradan (sinagog) rastgele bir hahami izahsiz yaka-paca tutuklayin, bir hafta tutun. Bakin neler olacak…”
Dedigi yapilmis adamin. Butun azinliklar bir olmus, baslarinda Mûsevîler, “ne oluyor, bu ne zulum?.. Bizim din adamimiza biz kefiliz, ne gerekirse soyleyin yapalim, o masûmdur, gerekirse kefâlet odeyelim...”
Cevre ulkelerden bile elciler gelmis, elciler mektup ustune mektup getirmis… Bir hafta dolunca, adam:
- “Sultânim, artik birakmak zamanidir” demis.
Haham birakilmis, azinliklar mutlu, bu sefer Sultan’a tesekkurler, hediyeler…
Az zaman gecmis ki, adam:
- “Ayni isi herhangi bir kiliseden herhangi bir papaz icinyaptiriniz Sultânim” demis.
Ayni sekilde bir papaz derdest edilip yaka-paca alinmis Pazar âyininden ve ayni tepkiler artarak devam etmis. Haftasi dolunca da serbest birakilmis. Mutlulukk ve sevinc gosterileri daha bir fazlalasmis, tesekkurler, sukranlar... Levantenler din adamlarina kavusmanin mutluluguyla
daha bir sarilmislar birbirlerine...

Sultan:
- “Bitti mi?..” demis adama.
- “Sultânim son bir is kaldi, sonra hukum zamanidir izninizle” demis.
- “Simde nedir istegin?..”
- “Efendim, pâyitahtimiz Bursa’nin en sevilen, en sozu dinlenilen, itimad edilen âlimini aliniz minberinden…”
Adamin dedigini yapmislar, Ulucâmi imamini Cuma hutbesinin ortasinda almislar, yaka-paca goturmusler...
Ve ne olmus bilin bakalim?..
Bir Allah’in kulu cikip da, “ne oluyor, siz ne yapiyorsunuz?.. Hic olmazsa va’zi bitene kadar bekleseydiniz”, gibi tek bir kelâm etmemis, imamin pesinden giden, arayan-soran olmamis...
Gecmis bir hafta, “nerde imam” diye gelen-giden yok!.. ***** ve câhil bir imam tâyin edilmis yerine, ne konustugunu kendi kulagi duymayan tam yobaz cinsinden biri… Halk hâlinden memnun, baslamis bir dedikodu, o gecen hafta derdest edilen koca âlim icin:
- “Biz de onu adam bilmis, hoca bellemistik…”
- “Kimbilir ne halt etti de tevkif edildi!..”
- “Vah vaah!.. Acirim arkasinda kildigim namazlara…”
- “Sorma, sorma...”
Padisah, kadi ve adam izliyorlarmis olup-bitenleri. Sonunda Padisah cesmeyi yaptirana sormus:
- “Eee, ne olacak simdi?..
Adam:
- “Birakma zamanidir. Bir de ozur dileyip helâllik almak lâzimdir hocadan.”

“Haklisin” demis padisah, denilenin yapilmasi icin emir buyurmus ve adama donmus. Adam basi onunde konusmus:
- “Ey buyuk Sultânim, siz irade buyurunuz lûtfen, boyle Muslumanlar’a su helâl edilir mi?..”
Sultan aci aci tebessum etmis:
- “Hava bile haram, hava bile!..” demis...