Hani Vardir Ya Adina Dost Derler

Konu: Hani Vardir Ya Adina Dost Derler Salı Haz. 02, 2009 9:39 am

Hani vardir ya her yerde, hissetmek istersin onun varligini...

Hani hep yanibasinizdaymis sanirsiniz, ismini söylersiniz dalginlikla, her an berabersinizdir...

Yaninda oldugunu unutuverirsin bir andan sonra, sonra üzüldügünde o simsicacik kollarini açar sana, sarilir aglarsin omzunda doya doya...
Senin sorununu kendi sorunu gibi benimser, bir kolun bir bacagin olur adeta...
Ayrilmak istesen de koparip atamazsin...
Bir türlü sevindiginde ise senden fazla mutluluk duyar...
O senin için farklidir bütün insanlardan, tabii sen de onun için...
Aranizdaki sevginin bitmesine izin vermezsiniz, kimse bozamaz aranizi, kimse araya girmeye dahi cesaret edemez...
Ne zaman yardima ne zaman insana ne zaman dosta ihtiyaciniz olsa hep yaninizda bulursunuz, kendini adeta sizin için ayarlamistir...
Beraber gülüp beraber aglarsiniz, daima olumlu özellikler verirsiniz birbirinize...
O sana gülmeyi ögretir sen ona kahkaha atmayi...
O sana emeklemeyi ögretir, sen ona yürümeyi...
O sana okumayi ögretir, sen ona yazmayi ve bu böyle sürüp gider...
Iste bunun adina DOST derler...
Hayatta hiçbir seyiniz olmasin ama hep gerçek bir dostunuz olsun...Dostlarinizin Kiymetini Bilin...
Dostça kalin

Konu: Geri: Hani Vardir Ya Adina Dost Derler Salı Haz. 02, 2009 9:41 am

Günlük yasantimizin hemen her aninda duydugumuz ya da duymak istedigimiz ‘’Sevgi’’ tüm canlilarin vazgeçilmez gereksinimidir.Birlestirici, kaynastirici nitelikli sevgi, yüregimizin yarattigi özgün bir iklimdir.Dahasi insani bir duygu olup, Sait Faik’in dedigi gibi ‘’Insani sevmekle baslamaktadir her sey’’
Sevgi tanrisal bir güçtür.Sevgi, yasamak demektir.Sevgisizlik ise ölümdür.Çevreye yayilan sevgi, umutsuzlara umut olur yasamin törpülenmis baglarini onarir. Sevgi toplumsal birligin temelidir. Bencilligi, kötülükleri,çatismalari sevgiyle asmak mümkündür.Ünlü Ingiliz Tarihçi Tonybee’nin ‘’Insanoglunun toplumsal dayanismasindaki temel çatlaklar, sevginin atesi olmadikça kapatilamaz’’ özdeyisini sorumluluk üstlenmis herkes düsünmelidir. Sevginin isigi, insan yüregindeki ve yüzündeki kirisikliklari onaran büyülü eldir. Mevlana’nin söyleyisiyle ‘’sevgi acilari tatlandirir, bakirlari altina çevirir.Sevgiden bulanik sular arinir, dertliler sifa bulur’’ Sevgi özel hesaplarin ve çikar düsüncelerinin uzagindadir.Sevgi, bedel kabul etmez.Eger sevgi gerçekten varsa sevgi ekilen yerde sevinç boy atacaktir.Ataol Behramoglu ‘’Sevginin önünde’’ isimli siirinin bir dizesinde; ‘’Sevincin ürünüdür insan, nefretin deigil’’ der O halde her seyin basi olan sevgi, deger vermesini bilmektir. Birlikte olmaktan kivanç duymaktir ve nihayet bilinçtir, INSAN olmaktir.
Insan ömrü çok kisadir.Üzüntü ile geçen her gün yasanmamis demektir.Sevgiyle geçmeyen günü çikarmaliyiz hayatimizdan.Sevmek için sebepmi yok? O kadar çok ki.Nefes alabildigimiz, yürüyebildigimiz, sevmek duygusuna sahip oldugumuz için kisacasi insan olarak dünyaya geldigimiz için her seyi, ama her seyi sevmeliyiz.Sevgi tükenmez bir hazinedir, verdikçe çogalan, kisacasi sevmek vermektir.Vermek ise emek gerektirir.Tipki su dizelerde oldugu gibi:Insana Emek, Emege Eylem,Eyleme Yürek, Yürege SEVGI Gerek.
Oysa çevremize baktigimizda yasamin kati gerçegiyle yüz yüze geliyoruz.Sevgiyi hayatimizdan kovduk, yerine parayi,söhreti,ünvani,makami koyduk.Bunlar için yasiyoruz, bunlar için çalisiyoruz,, bunlar için savasiyoruz ve bunlar için birbirimizi üzüyor,kiriyoruz.Üstün olmak için yasiyoruz,yarisiyoruz, baskalarinin eksikleri üzerine kuruyoruz mutlulugumuzu.Insanlar degisiyor ve sevgiyi yitiriyorlar, oysa günümüz sorunlarini asmada insanligin elindeki en önemli güçlerden biridir sevgi, sevgiye her zaman yer vardir yeter ki istenilsin.
Bu noktada, Uzakdogu da bir budist tapinaginda geçen olayin anlatilma zamanidir.Bu tapinak, bilgeligin gizlerini aramak için gelenleri kabul etmektedir. Bir gün kapiya bir yabanci gelir ve bekler.Burada sezgisel bulusmaya inanilmaktadir.Kapida ses çikaran hiçbir gereç bulunmamaktadir.Bir süre sonra kapi açilir, içerideki bilgelik arayicisi ile yabanci arasinda sözsüz konusma baslar.Gelen yabanci, tapinaga girmek ve burada kalmak istemektedir.Içerideki, bir süre kaybolur.Sonra elinde agzina kadar suyla dolu bir kapla döner ve kabi yabanciya uzatir.Bu, ‘’yeni bir arayiciyi kabul edemeyecek kadar doluyuz’’ demektir. Yabanci, tapinagin bahçesinden aldigi bir gül yapragini dolu kabin içindeki suyun üstüne birakir. Gül yapragi suyun üzerinde yüzmektedir ve su tasmamistir.Içerideki Budist saygi ile egilir ve kapiyi açarak yabanciya yol verir.Suyu tasirmayan gül yapraginin ismi SEVGI’dir ve sevgiye her zaman yer bulunur.
Dostluklar sevgi üzerinde taht kurmustur.Ancak sevgi, dostlugun kapisini aralar.Iki yada daha çok kisinin duygu ve düsünceleri birligi sonucunda olusur.Gerçek dost, dostlugun erdemini tüm benliginde duyarak, onu yasayan ve ortaklik eden kisidir.Bu noktada dost ile dost görgneni ayirmak gerekir.Dost görünen, iyi günde iyilikleri paylasir, sikintili anda ortadan kaybolur.Dostlugun kollari hepimizi kucaklayacak kadar uzundur.Yeter ki dostlugun gerektirdigi özveri gösterilebilsin.Asagidaki dizeleriyle Üstün Gökmen’in siirinin tüm insanliga önderlik edecegine inanarak sizlere aktariyorum.
Yola çikinca her sabah,
Bulutlara selam ver,
Taslara, kuslara,
Atlara, otlara,
Insanlara selam ver,
Ne görürsen selam ver,
Sonra çikarip cebinden aynani,
Bir selam da kendine ver,
Hatirin kalmasin el gün yaninda,
Bu dünyada sen de varsin.
Ülestir dostlugunu varliga,
Bir kismi senide sarsin...
DOSTLUK VE SEVGIYLE KALIN

Konu: Geri: Hani Vardir Ya Adina Dost Derler Salı Haz. 02, 2009 9:42 am

Sevgi, gönlün zevk aldigi seye meyletmesi demektir. Bu meylin kuvvetlisine ask denir. Deyim olarak sevgi, hiçbir karsilik beklemeden sevgiliye [Allah (c.c.)a] tabi olmak, ona itaat etmek, onun her isini güzel, her eziyetini, her iyilikten daha tatli görmek ve onun dostlarini dost, düsmanlarini düsman bilmek, kisacasi onun rizasi için yasamaktir.

Sevgi, sevgilinin dostlarini sevmeyi, düsmanlarina düsmanlik etmeyi gerektirir. Bu sevgi ve düsmanlik, gerçek asiklarin elinde degildir. Çalismaksizin, zahmet çekmeksizin kendiliginden hasil olur. Dostun dostlari güzel görünür ve düsmanlari çirkin ve kötü görünür. Asiklar, sevgililerinin delisi olup, onlara aykiri bir sey yapamaz. Aykiri gidenlerle uyusamaz. Iki zit seyin sevgisi bir kalbde yerlesemez.

Bilip anlamadan sevgi gerçeklesmez. Ancak bilinen sevilir. Sevgi, cansizlarin degil, canli ve anlayisli olanlarin özelligidir. Insanin anladigi, zevk ve rahatlik duydugu her sey sevimli; aci duydugu, nefret ettigi her sey sevimsizdir. Zevk alinan her seyin, zevk alan için sevimli olmasi, gönlün ona meyletmesi demektir.

Her duyu, ancak anladigi seyden zevk alir, ona meyleder, onu sever. Mesela gözün zevki, görüp hoslandigi seylerdir. Kulagin zevki, duydugu güzel seslerdir. Burnunki güzel kokulardir. Dilin zevki, yiyip içtigi seylerin tadidir. Dokunma duygusunun, tutmanin zevki, yumusaklik ve zevki oksayan seylerdir. Iste duyularla anlasilan bu seyler, hosa gittikleri için sevilir.

Bes duyunun hiçbiri ile anlasilmayan sevgi de vardir. Altinci bir duyu ile bilinir. Bes duyu ile elde edilen zevkte hayvanlar da ortaktir.

Insanin kalb gözü, bastaki gözden daha kuvvetlidir. Aklin anladigi güzellik, gözün gördügünden daha büyüktür.

Allah (c.c.)' im
Güzelsin, güzeli seversin.
Beni iç ve dis güzelligine ulastir.
Güzel görünüp güzel düsünen, hayati istikametle yasayan insanlardan eyle

Konu: Geri: Hani Vardir Ya Adina Dost Derler Salı Haz. 02, 2009 9:44 am

Bir çiçek olmaktır dostluk , gökkuşağı renginde kaybolmalı insan derinliğinde.

Bir bulut olmaktır dostluk, karanlıkları yırtarcasına beyaz, uçmalı sonsuzluğa kış yaz.

Bir kahkahadır dostluk, acılara git dercesine, geleceğin gizemini yok edercesine...

Ve bir kalp olmaktır dostluk; dostu için her şeyi göze alan hayat ırmağında sabırla akan.

Biz seninle bir kalp olduk dostum. Öyle bir kalp olduk ki sana bakınca kendimi gördüm.

Tıpkı bir elmanın iki yarısı gibi ..

Her konuda tamamen aynı olduğumuz gibi, bazen bir bakış yetti neler hissettiğimizi anlatmamıza, bazen sıcacık bir gülümseme yetti o üşüyen ruhumuzu ısıtmamıza.

Belki yüreğimizdeki acıyı paylaşmaktı dostluk, belki üzüldüğümüzde sıcak bir kucaktı, belki de karnımız ağrıyana kadar gülmekti.

Bence her şeydi dostluk.Yaşamak, sevmek, öğrenmek..

İşte ben sende bunları buldum.

Prenses Mesaj Sayısı : 115 Kayıt tarihi : 03/05/09 Nerden : SİVAS

Sevgi özel hesaplarin ve çikar düsüncelerinin uzagindadir.Sevgi, bedel kabul etmez.Eger sevgi gerçekten varsa sevgi ekilen yerde sevinç boy atacaktir

Prenses Mesaj Sayısı : 115 Kayıt tarihi : 03/05/09 Nerden : SİVAS

sizde böyle bir dostunuz olsun istermisiniz.

Gerçek dostluk

Çok samimi iki dost ve arkadaşlardı. Fakat bir tanesi çok kurnaz atılgan ve hareketli, diğeri ise çok saf, dürüst ve sessizdi. Bir gün kurnaz olan arkadaş , diğer arkadaşın yanına giderek işlerinin bozulduğunu söyler ve kendisinden para ister. Samimi dostu onu hiç kırmaz ve elindeki bütün parayı arkadaşına verir. Arkadaşı bu parayla işlerini düzeltir. Bir süre sonra kurnaz olan yine arkadaşının yanına gider ve arkadaşının evlenmek üzere olduğu nişanlısını çok
beğendiğini ve kendisine vermesini ister. Arkadaşı çok şaşırır, ne diyeceğini bilemez.Fakat aralarında o kadar kuvvetli bir sevgi vardır ki arkadaşına hayır diyemez, nişanlısını arkadaşına verir.

Zaman içinde Saf olanın işleri bozulur ve birden arkadaşı aklına gelir
ben ona sıkıştığında iyilik yapmıştım diyerek arkadaşının iş yerine gider
ve kendisine çalışması için iş vermesini ister. Arkadaşı ona iş vermez. Bizimki pişmanlık ve üzüntü içinde geri döner ama yinede arkadaşına kızamaz. Bir gün sokakta dolaşırken yanına hasta ve yaşlı bir adam yaklaşır. Fakir olduğu için ilaç alamadığını söyler. Bizimki yaşlı adamcağıza acır, istediği ilaçları alır ve adamcağıza verir. Kısa bir süre sonra yaşlı adamın öldüğünü duyar. Yaşlı adam çok zengindir ve bütün mirasını kendisine bırakmıştır.

Saf adam artık zengindir. Biraz da sevdiği dostuna olan kırgınlığıyla dostunun iş yerinin karşısında bir ev alır ve oraya yerleşir. Bir gün evinin kapısını dilenci bir kadın çalar. Yaşlı kadın çok aç olduğunu, kendisine yemek vermesini ister. Bizim saf hiç düşünmeden kadını içeri alır karnını doyurur, Kimsesi olmadığını
öğrendiği kadına; Kendisinin de yanlız olduğunu söyler ve bu evde birlikte
yaşıyalım sen evin işlerini ve yemekleri yaparsın der, yaşlı kadın hiç
düşünmeden kabul eder. Bir süre sonra yaşlı kadın bizimkine, kendine
uygun bir kız bulup evlenmesini söyler. Bizimki böyle bir kızı nasıl
bulacağını, kendisinin tanıdığı olmadığını söyler.Yaşlı kadın ona uygun bir
kız tanıdığını ve kendisiyle görüştürebileceğini söyler. Görüşmeler
sonucunda evlenmeye karar verilir ve düğün davetiyeleri basılır. Bizimkisi
kırgın olduğu halde çok samimi dostunu yinede unutamamıştır. Biraz da
geldiği konumu görmesi açısından samimi arkadaşına da davetiye gönderir .
Düğün günü gelir çatar. Saf adam düğün salonunda bir şeyler söylemek
isteğiyle mikrafonu alır ve başlar yaşadıklarını anlatmaya; Eskiden çok
sevdiğim bir dostum vardı. Bir gün işleri bozulunca benden borç para istedi elimdeki bütün parayı verdim. Evlenmek üzere olduğum nişanlımı çok beğendiğini söyleyerek benden istedi. Çok üzülerek onu da kendisine verdim . Çünkü biz gerçek dosttuk onun üzülmesini istemedim. işlerim bozulduğunda onun fabrikasına gittim ve çalışmak için kendisinden iş istedim. Bana iş vermedi. çok üzüldüm, ama yinede arkadaşıma kızmıyorum .çünkü biz gerçek dosttuk. Bu konuşma üzerine kurnaz olan arkadaşı daha
fazla dayanamaz mikrofonu eline alır ve başlar konuşmaya;
Benim de bir zamanlar çok sevdiğim bir dostum vardı.
İşlerim bozulduğunda kendisinden para istedim, bütün parasını bana verdi.
Sonra ondan nişanlısını istedim, üzülerek nişanlısını da verdi. Nişanlısını
istememin nedeni o kadının arkadaşıma layık olmamasıydı (Hayat kadınıydı)
Kendisi çok saf olduğu için arkadaşımı o kadından bu
şekilde kurtardım.İşleri bozulduğunda gelip benden iş
istedi, Arkadaşımı kendi emrimde çalıştıramazdım, o yüzden iş vermedim.
Günün birinde karşılaştığı yaşlı adam benim babamdı. Babam ölmek
üzereydi, onu arkadaşımın yanına ben gönderdim ve mirasını ona ben bıraktırdım. Evine gelen dilenci kadın benim annemdi.Ona bakıp iyi yaşamasını sağlamak için gönderdim. Şu anda evlenmekte olduğu kız de benim kız kardeşim. Onu arkadaşımla evlenmesine ben ikna ettim. Değerli misafirler, işte biz böyle dostuz.

Prenses Mesaj Sayısı : 115 Kayıt tarihi : 03/05/09 Nerden : SİVAS

Dostluk!

Böylesine soyut bir kavramı nasıl açıklayabilirim? Bir kutu olsa açar içine bakardım. Ama değil ki!

Acaba metre, kilogram ya da başka bir ölçekle ölçebilir miyim dostluğu? Büyüteçle ya da dürbünle baksam görebilir miyim?

Satın almaya kalksam kaç lira isterler? Aklı sömürgeleşmiş kişiler dolar mı isterler, yuro mu? Satan var mıdır? Alınan satılan bir şey dostluk olabilir mi?

İnsanların terörle yatıp, krizle kalktıkları, günün yorgunluğunu Irak halkının üstüne atılan bombaları izleyerek (sadece izleyerek) geçiren bir dünyada dostluğun önemini size nasıl anlatırım?

Lütfen söyleyin bana; onu size anlatmak için nasıl bir yöntem kullanmalıyım? Üstelik Orhan Veli “kelimelerin kifayetsizliği”ni söylemişken!..

Acaba dostluk kavramını başka kavramlarla ilişkilendirerek mi anlatsam?

Örneğin, dostluk ve yardımlaşma; “dostum bana yardım eden bir kişidir” desem... Yani benim sömürdüğüm bir kişi, benim işime yaradıkça “dostum” deyip sonra unuttuğum bir kişi! Olabilir mi?

Bu durum dostluğu çıkarcılığa indirgeyip basitleştirmek olmaz mı? Arada sırada ben de ona yardım etsem... Peki bu bir alışveriş olmaz mı?

Öyleyse nasıl anlatayım size?

Yoksa dost, benim sırlarımı ya da dertlerimi depolayan bir sır küpü müdür? Benim kendime saklayamadığım şeyleri taşıyan bir hamal mı?

Dostluk emekle büyüyen bir şey mi? Bankada para biriktirir gibi emekle dostluğu büyütmek “sonra onu bir yerlerde kullanırım” diye öyle mi?

Bunlar benim anladığım anlamda dostluk değil, dostluk olamaz.

Öyleyse nasıl anlatayım size? Dostluğu karşıt anlamlı sözcüklerle mi ilişkilendirsem? Örneğin dostluk ve düşmanlık, kin, nefret, bencillik, ihanet...

Hayır, bunu yapmamalıyım. Bu erdemli kavram bu kötü anlamlı sözcüklerle yan yana gelmemelidir.

Durun , bi dakika….

Yoksa dostluk size hiçbir karşılık beklemeden değer veren, sizi seven, sizin her türlü iyiliğe ulaşmanızı isteyen birisine, hiçbir karşılık beklemeden, değer vermek, sevmek, onun her türlü iyiliğe ulaşmasına yardım etmek olabilir mi acaba?

Gördüğünüz gibi dostluk o kadar büyük ve erdemli bir kavram ki, onu size anlatamadım. Kusuruma bakmayın

Prenses Mesaj Sayısı : 115 Kayıt tarihi : 03/05/09 Nerden : SİVAS

DOSTLUK

Bu zamanda kolay mı, gerçek dostlar edinmek
İyi günde kötü günde her şeyini paylaşmak
Sahte sevgiden uzak yürekten sevebilmek
Ne güzeldir kardeşçe zor anlarda kaynaşmak

Herkese dost denemez kötü gün görmeyince
İhtiyacın olunca yanına gelmeyince
Dertleri çektiğinde izini kaybedince
Silmelisin defterden en iyisi unutmak

Düşmanını dostunu tanımak istiyorsan
Acı günde anlarsın huyunu bilmiyorsan
Bak o zaman onları vefasız buluyorsan
Kanma sahte sözüne tek hedefi kandırmak

Af dilemek için hep hikaye anlatırlar
Sakın kanma boş söze mutlaka aldatırlar
O gülen sinsi yüzde fesatlık akıtırlar
Amacı çıkarına menfaat hesap yapmak

Geçmiş ise insanlar, bu dostluk sınavımdan
Her anında koşarım , ayrılmam hiç yanından
Veririm şu canımı hiç gözümü kırpmadan
Sonsuza dek unutmam, görevim çare bulma

Konu: Geri: Hani Vardir Ya Adina Dost Derler Salı Haz. 02, 2009 9:54 am

...güzel paylaşımlar emeğinize sağlık

bu zamanda dostluk zor kazanılıyor...ve bulmasıda zor...bulduysanız değerini bilin...

selametle...

» Ben dost ile dost olmuşam
» kapılar vardır
» Adam Vardır
» hani söz vermiştik
» HZ. ÜMM-İ HÂNİ (r.anha)